امیرالمومنین ص میفرماید باید در دلت احتیاج بمردم و بی نیازی از ایشان پیدا گردد. و احتیاچ بانها در نرم زبانی و خوشروییت باشد وبینیازیت ازانها در خفظ ا.برو ونگهدآری عزتت باشد شرح عالیترین دستور معاشرت و بر خورد با مردم را امیرالمومنین ع در این جمله بیان میکند و حاصلش اینستکه انسان باید دوعقیده داشته باشد یکی انکه در معاشرت بهم نوع محتاجست زیرا طبعااجتماعی افریده شده و در بقا ی خود بانها محتاجست پس لازم است رم گفتار وخوش برخورد باشددیگر انکه محتاج ونیازمند بانها نیست و باید بخود اعتماد کند و خدا راروزی ده بندگان و مسبب الاسباب داند پس نباید تملق و چابلوسی کند وخود را خوارو زبون نماید بلکه در عین خوشرویی و شیرین سخنی عزت نفس و مناعت طبع خویش را باید حفظ کند
درباره این سایت